پرکاری تیروئید
علائم بیماری:کاهش وزن سریع (علی رغم افزایش اشتها و حتی مصرف زیاد غذا)،بی قراری و تحریک پذیری شدید،کاهش تمرکز،ایجاد حالات و تنش های عصبی،اظطراب و نگرانی،اختلال خواب،افزایش ضربان قلب و تپش قلب به دنبال انجام کارهای معمول،افزایش فشار خون،تعریق بیش از حد،ضعف عضلانی،لرزش و تنش های غیر ارادی ترمور(خصوصا در دستان و انگشتان)،مشکلات بیماری و بیرون زدگی غیر طبیعی کره ی چشم یا اگزوفتالمی،گواتر یا بزرگ شدن غده ی تیروئید،افزایش حساسیت و تحریک پذیری نسبت به گرما،تغییر حرکات طبیعی روده بزگ،(اسهال و یبوست)وریزش مو از علایم این بیماری است.بیماری غده ی تیروئید است که در آن تیروئید بیش از مقدار طبیعی،هورمون ترشح می کند،هورمون های غده تیروئید تیروکسینT3وT4هستند.تشخیص با اندازه گیری سطح خونی هورمون های غده تیروئید صورت می گیرد.و در موارد خاص از طریق تست رادییوام چنین بدلیل فیدبک منفی هورمون های تیروئید بر هیپوفیز سطح خونی TsH( هورمون محرک تیروئید)کاهش می یابد.
درمان بیماری :این بیمار به محض تشخیص،باید تحت درمان قرار گیرد.برای درمان عوارض سمپاتیک پرکاری تیروئید مانند تپش قلب از پروپرانولول استفاده می شود.و برای تنظیم هورمونی متی مازول یا پروپیل تیواوراسیل تجویز می شود.درمان اساسی،در موارد شدید باید رادیو اکتیو یا جراحی تیروئید می باشد.در برخی موارد از روش های جراحی برای برداشتن بخشی از غده،استفاده می شود.در هر یک از این روش های درمانی،تغییر شیوه ی زندگی،تغییر و اصلاح رژیم غذایی و تطابق فعالیت می توانند نقش بسیار مهمی در جهت بهبودی بیمار داشته باشند.
