کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید

علائم بیماری:ضعف و خستگی،خواب آلودگی،پوست خشک،خشن و سرد،عدم تحمل به سرما،کاهش تعریق،برادی کاردی یا کند تپشی،زبان بزرگ،ادم(ورم)صورت(میکسدم)،فراموشکاری،یبوست،افزایش وزن،اختلالات قاعدگی،سقطهای مکرر،تاخیر در رفلکسها،کم خونی و درد مفاصل و عظلات.

بیماری در بالغین سیر کندی داردوتدریجی است.اگر هیپوتیروییدی در دوران نوزادی به سرعت تشخیص و درمان نشود ممکن است عقب ماندگی رشد جسمی یا آسیب ذهنی(کرتینیسم)اتفاق بیفتد.معروفترین علامت هیپو تیروئید ی در نوزادی بزرگی  زبان،هیپوتونی(کم بودن فعالیت و تحرک)ودیر بسته شدن فونتانلها(ملاج سر)می باشد.هیپوتیروییدی یا کم کاری غده تیروئید در بین بیماری های غدد درون ریز شایع ترین بیماری پس از دیابت می باشد.به زبان ساده این بیماری هنگامی ایجاد می شود که غده تیروئید نتواند به اندازه نیاز بدن هورمون تولید کند.هورمون غده تیروئید تری یدوتیرونین(T3)و تیروکسین(T4)است.این هورمونها وظیفه تنظیم مصرف انرژی،تولید گرما و تسهیل رشد در بدن را به عهده دارند.بیماری در زنان سه برابر شایع تر از مردان است.

درمان بیماری:درمان معمولا مصرف مادام  العمر قرص لووتیروکسین سدیم است که نتایج رضایت بخشی دارد.نیمه عمر لووتیروکسین 7روز است ودر بافت ها به    T3تبدیل می شود.و سطح مناسبی ازT3 که هورمون فعال تری می باشد.ایجاد می کند.

پر کاری تیروئید

پرکاری تیروئید 

علائم بیماری:کاهش وزن سریع (علی رغم افزایش اشتها و حتی مصرف زیاد غذا)،بی قراری و تحریک پذیری شدید،کاهش تمرکز،ایجاد حالات و تنش های عصبی،اظطراب و نگرانی،اختلال خواب،افزایش ضربان قلب و تپش قلب به دنبال انجام کارهای معمول،افزایش فشار خون،تعریق بیش از حد،ضعف عضلانی،لرزش و تنش های غیر ارادی ترمور(خصوصا در دستان و انگشتان)،مشکلات بیماری و بیرون زدگی غیر طبیعی کره ی چشم یا اگزوفتالمی،گواتر یا بزرگ شدن غده ی تیروئید،افزایش حساسیت و تحریک پذیری نسبت به گرما،تغییر حرکات طبیعی روده بزگ،(اسهال و یبوست)وریزش مو از علایم این بیماری است.بیماری غده ی تیروئید است که در آن تیروئید بیش از مقدار طبیعی،هورمون ترشح می کند،هورمون های غده تیروئید تیروکسینT3وT4هستند.تشخیص با اندازه گیری سطح خونی هورمون های غده تیروئید صورت می گیرد.و در موارد خاص از طریق تست رادییوام چنین بدلیل فیدبک منفی هورمون های تیروئید بر هیپوفیز سطح خونی TsH( هورمون محرک تیروئید)کاهش می یابد.

درمان بیماری :این بیمار به محض تشخیص،باید تحت درمان قرار گیرد.برای درمان عوارض سمپاتیک پرکاری تیروئید مانند تپش قلب از پروپرانولول استفاده می شود.و برای تنظیم هورمونی متی مازول یا پروپیل تیواوراسیل تجویز می شود.درمان اساسی،در موارد شدید باید رادیو اکتیو یا جراحی تیروئید می باشد.در برخی موارد از روش های جراحی برای برداشتن بخشی از غده،استفاده می شود.در هر یک از این روش های درمانی،تغییر شیوه ی زندگی،تغییر و اصلاح رژیم غذایی و تطابق فعالیت می توانند نقش بسیار مهمی در جهت بهبودی بیمار داشته باشند.